തമസ്സാണീഹം
വന്നിടുന്നെവിടെ നിന്നോ
അർക്കഹസ്തങ്ങൾ
തമസ്സിനെ പുൽകാൻ
പ്രഭാപൂരിതമായി ഭൂമി
ഋതുമതിയാം യുവതിയെ പോൽ
ഞാനും ഉണരുകയാണു
അന്ധകാരമാമീ
കാഞ്ചന തടവറയിൽ
ഉറക്കമായിരുന്നിത്രയും കാലം
ഇനി ഉണരണം..
ഉണരാതെ പറ്റില്ല
ഹാ! കൊതിയുണ്ടെനിക്ക്
ഈ വിഹായസ്സിൽ
പാറിപ്പറന്നു നടക്കാൻ
കൊതിമാത്രമാണത്
ഈ ഭൂവിൽ ഞാനിന്നും
തടവുകാരി
ഇന്നലെയോളം ഞാൻ
കളിച്ചു വളർന്നോരെൻ കളിസ്ഥലം
എനിക്കന്യമായ് മാറി
ശോകമാണിഹത്തിലെന്നാലും
മിഴിനീരില്ലെനിക്ക് തെല്ലും
ഇല്ല മരുന്നെനിക്കെന്നറിയാമെങ്കിലും
ആശിച്ചിരുന്നു ഞാൻ ഒരുപാട്
ഒരിത്തിരി നേരം കൂടി .. ഈ ഭൂവിൽ
ഹാ.. കഷ്ടം
എൻ ചിറകുകൾ എനിക്കന്യം
ഈ കൂട്ടിൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാണ്
വ്യഥയാൽ നിയന്ത്രിതമാം മനസ്സുമായ്
അറ്റ കൈകളാൽ
പറക്കവയ്യാതെ
നീറുന്നമനസ്സുമായി ഞാൻ
അവര് അകവും പുറവും തിരയും
ReplyDeleteപുരാവസ്തുഗവേഷകന്റെ
ചാതുരിയോടെ...
മുറിവായുണങ്ങിയിരിക്കില്ല,
ഒന്നുതൊട്ടാല് പാടേ കിനിഞ്ഞേക്കാം,
ഞരമ്പുകള് ഒടുവിലായൊന്നു
പിടഞ്ഞുണര്ന്ന് നിലച്ചു പോയേക്കാം..
ഭയക്കേണ്ട, ചിറകിനടിയില്
കരുതിയ ധാന്യമണികളും
എന്റെ മനസ്സും
നിന്നെ ഒറ്റുകൊടുക്കില്ല..
രണ്ടു കൂട്ടരുടെ ഈ ലോകത്തിലെ..
അന്ഗീകാരമില്ലാത്ത മൂന്നാമനേ പോലെ ..
അവര് ആഞ്ഞു കൊത്തിയ ഹൃദയ ഭിത്തിയില് തൊട്ട്
എന്റെ ഉരുവം ചോദിച്ചേക്കാം..
എന്ടുകൊണ്ട് നിങ്ങളീ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കിയില്ല... ??